تأثیر زیرشکنی و مقادیر مختلف آب آبیاری بر عملکرد چغندرقند و گندم در تناوب با یکدیگر

در این تحقیق، تأثیر زیرشکنی خاک مزرعه به عمق 45 سانتی‌متر و آبیاری با سه تیمار 60، 80 و 100 درصد نیازی آبی در تناوب گندم و چعندرقند، در آزمایش کرت‌های نواری در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب، آذربایجان‌غربی مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی، صفت عملکرد گندم و چغندرقند طی سه سال (81-1379) مورد ارزیابی قرار گرفت و از آزمون دانکن برای مقایسه میانگین‌ها استفاده شد. نتایج نشان داد که زیرشکنی خاک پس‌ از گذشت سه سال روی عملکرد گندم و چغندرقند اثر معنی‌دار ندارد، ولی تأثیر زیرشکنی بر عملکرد گندم سال اول و عملکرد چغندرقند در سال‌های اول و دوم معنی‌دار بود. یعنی تأثیر زیرشکنی در زراعت گندم تا یک سال و در چغندرقند تا دو سال مؤثر است. زیرشکنی سال اول، دوم و سوم به‌ترتیب دارای بیش‌ترین تأثیر در افزایش عملکرد گندم و چغندرقند بود. تأثیر میزان آب آبیاری روی عملکرد گندم و چغندرقند در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. تیمار آبیاری 100 درصد با 6/4 تن در هکتار بیش‌ترین و تیمار آبیاری 60 درصد با 5/3 تن در هکتار کم‌ترین عملکرد گندم را تولید کرد. بیش‌ترین و کم‌ترین عملکرد چغندرقند با 60 و 1/48 تن در هکتار به ترتیب مربوط به تیمارهای 100 و 60 درصد تأمین آب بود. به‌طور کلی، زیرشکنی خاک باعث افزیش بهره‌وری مصرف آب شد و امکان اعمال کم‌آبیاری بدون کاهش عملکرد را فراهم کرد.